شرایط سختی بود، کارمان به جایی رسیده که از پیروزی مقابل سوریه این همه خوشحال می‌شویم! تیمی که در کل تاریخ فقط یک بار سابقه شکست دادن ایران در کارنامه‌اش دیده می‌شود. بالاخره بردیم تا جای ایران در مرحله نهایی انتخابی جام جهانی خالی نباشد. بردیم تا دایی یک بار دیگر احساس غرور کند و این بار تا منتقدین خواستند حرف بزنند که چرا کریمی به تیم ملی دعوت نمی‌شود، پیروزی مقابل سوریه را توی سر آنها بکوبد! هرچه بود بردیم. اینجا ورزشگاه عباسیون شهر دمشق است.
از 20 هزار نفری که به ورزشگاه آمده‌اند فقط 3 هزار نفر آن ایرانی هستند. اینجا دمشق است، جایی که اگر ایران نتواند مقابل سوریه امتیاز بگیرد کار به اما و اگر‌های زیادی کشیده می‌شود! داور تایلندی که در سوت خودش می‌دمد بازی شروع می‌شود. ترکیب ایران تقریبا مشابه بازی با امارات است.
سوری‌ها که برای شکست دادن ایران در خانه راهی زمین شده بودند بد جور روی دروازه ایران فشار می‌آوردند. همه کسانی که بازی ایران - سوریه را دیده‌اند به این نکته واقفند که شاگردان دایی شانس زیادی داشتند که در نیمه اول این مسابقه گل نخوردند. طوری که چند بار نزدیک بود تا بازیکنان خودی به اشتباه دروازه را باز کنند! ضربه‌ای که هادی عقیلی به تیر دروازه خودی کوبید یا توپی که ابراهیم صادقی تقدیم زیاد شعبو کرد فقط با فلسفه شانس جور در می‌آید تا تبدیل به گل نشود! سوری‌ها با انجام یک بازی هماهنگ در نیمه اول، خط دفاع ایران را بدجور آزار دادند. به‌خصوص از سمت چپ که نقطه ضعف تیم دایی در نیمه اول به حساب می‌آمد.
اگر قرار باشد به حملات ایران در نیمه اول اشاره کرد فقط می‌توان به نفوذ‌های خوب حسین کعبی از جناح راست اشاره کرد که البته هیچ‌کدام راهی به دروازه سوریه نداشت. اما با شروع نیمه دوم انگار ورق برگشته بود.
به نظر دایی آمده بود تا ثابت کند نیمه دوم نیمه مربیان است! تغییر در چیدمان تیم و روی آوردن به آرایش 2-4-4 ورق را به نفع ایران برگرداند. بازی گرفتن از غلامرضا رضایی در سمت چپ و اجازه نفوذ به این بازیکن شرایط خوبی را برای تیم فراهم کرد. ملی‌پوشان نگذاشتند عرق بازیکنان سوری در نیمه اول خشک شود. آنها تمام حملات سوری‌ها در نیمه اول را جبران کردند و با استفاده از شیوه تهاجمی خطرات زیادی را روی دروازه این تیم ایجاد کردند. در دقیقه 50 شوت از راه دور مسعود شجاعی زنگ خطر را برای قرمز پوشان حریف به صدا درآورد.
ابراهیم صادقی هم بود تا همه چیز را جبران کند. او در نیمه دوم آنقدر شوت به دروازه مسعب بلهوس زد که به اندازه کل دوران فوتبالی‌اش نزده بود! حملات ایران بر خلاف نیمه اول در نیمه دوم ادامه پیدا کرد تا سوری‌ها بیشتر از اینکه فکر حمله باشند روی این موضوع تمرکز کنند که گل نخورند. خیلی ها می‌گویند یک خوش شانسی در این بازی برای ایران اتفاق افتاد، پاس ابراهیم صادقی روی اشتباه مدافع مرکزی حریف به غلامرضا رضایی رسید تا بازیکنی به سوریه گل بزند که هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد.
حتی آنهایی که خیلی منتقد هستند هنوز هم باور نمی‌کنند که این بازیکن به تیم ملی دعوت شده است! از دقیقه 65 که غلامرضا ایران را یک بر صفر جلو انداخت طبیعی بود که حملات بازیکنان سوریه شدت پیدا کند. اما ضعف این تیم در خط حمله با بیرون آمدن زیاد شعبو باعث شد تا این تیم نتواند خطرات زیادی را روی دروازه ایران ایجاد کند. البته نباید از دو موقعیتی که نفس ایرانی‌ها را در سینه حبس کرد گذشت.
تایم بازی به نفع ایران می‌گذرد و حالا بهترین موقعیت برای تلف کردن وقت است! دایی همین کار را کرد تا فلش بکی به عقب آدم را یاد بازی چند سال پیش عرب‌ها بیندازد. در دقیقه 90 علیرضا نیکبخت‌واحدی به کنار زمین آمد تا با غلامرضا رضایی تعویض شود! تعویض دقیقه 92 آندرانیک تیموریان هم دلیلی به جز اتلاف وقت نداشت. با این حال شاید اگر علی دایی می‌دانست بازیکن تازه به زمین آمده‌اش پایه‌گذار گل دوم تیم ایران می‌شود این تعویض را زودتر انجام می‌داد.
حرکت کنار خط آندو که با سرعت توپ را جلو می‌برد در محوطه 18 قدم به مجتبی جباری رسید. جباری هم که استاد ارسال پاس گل به بازیکنان است آقای گل لیگ ایران را در موقعیت گلزنی قرار داد تا محسن خلیلی که از کوچک‌ترین موقعیت‌ها نمی‌گذرد آب سرد را روی سر سوری‌ها خالی کند. تیم ملی این بازی را برد تا با 9 امتیاز به مرحله نهایی رقابت‌های انتخابی جام جهانی صعود کند. تیم ملی برد تا خیلی‌ها بعد ازاین بازی راحت بخوابند. اما چیزی که مسلم است اینکه دایی خواب به چشمانش نیامده! او جواب خیلی‌ها را با این صعود داده است. احتمالا پس از بازی هم به این فکر می‌کرده که حالا برنو متسو درباره او چه فکری می‌کند! حداقل این است که متسو دیگر روی این را ندارد که بگوید دایی مربی نیست!
صعود 8 تیم آسیایی به دور دوم
با پایان شب پنجم رقابت‌های مقدماتی جام جهانی در قاره آسیا تکلیف 8 تیم صعودکننده به مرحله نهایی مشخص شد و بازی‌های روز پایانی فقط برای معرفی 2 تیم برگزار می‌شود.
فعلا تیم‌های ملی استرالیا از گروه A، بحرین و ژاپن از گروه B، کره‌جنوبی و کره‌شمالی از گروه C، ازبکستان و عربستان از گروه D و ایران از گروه E صعود خود را به مرحله دوم قطعی کرده‌اند. تیم ملی امارات را هم باید دیگر تیم صعودکننده به مرحله دوم مقدماتی
جام جهانی در منطقه آسیا دانست، هرچند هنوز روی کاغذ امکان حذف این تیم وجود دارد.دیشب شاگردان برونو متسو دست به کار بزرگی زدند و در ورزشگاه الکویت تیم ملی کویت را با نتیجه 3 بر 2 مغلوب کردند تا گام بزرگی برای صعود از این گروه برداشته باشند.
اسماعیل مطر ستاره اماراتی‌ها در بازی دیشب بود. او ابتدا در دقایق 23 و 39 دو بار دروازه کویت را گشود که این 2 گل در دقایق 52 و 77 توسط احمد الزمی مهاجم شماره 9 کویت جبران شد، اما مطر در واپسین ثانیه‌های بازی و در حالی که سوبخیدین، داور سرشناس مالزیایی قصد داشت پایان بازی را اعلام کند گل سوم خودش و امارات را زد تا خیال متسو از بابت صعود راحت شود.
حالا اماراتی‌ها 8 امتیازی هستند و فقط در یک صورت از گروه پنجم صعود نمی‌کنند؛ اینکه در بازی آخر در امارات، با اختلاف 3 گل از سوریه شکست بخورند. اتفاقی که بعید به نظر می‌رسد.
دهمین تیم صعودکننده!
به غیراز 8 تیم صعود کرده و امارات که در یک قدمی صعود به دور دوم مقدماتی جام جهانی قرار دارد، تیم دهم از بین عراق (قهرمان جام ملت‌های آسیا) و قطر معرفی خواهد شد. دیشب قطر در خانه مغلوب استرالیا شد تا مکان دوم جدول گروه A را به عراق واگذار کند که در چین به یک پیروزی با ارزش خارج از خانه رسیده بود.
هم‌اکنون در این گروه استرالیا با 10 امتیاز صدرنشین است و تیم‌های عراق و قطر 7 امتیازی‌اند اما تفاضل گل عراق یک گل بهتر از حریف است. این 2 تیم هفته آینده در ورزشگاه الاهلی، یعنی در زمینی بی‌طرف باید به مصاف هم بروند تا تکلیف تیم دوم این گروه مشخص شود. تیم برنده جواز صعود را به دست خواهد آورد اما در صورت مساوی، این عراق است که به همراه استرالیا از این گروه بالا می‌آید.
دیشب در روز پنجم مقدماتی جام جهانی 2010 در آسیا این نتایج به دست آمد:
گروه A:
چین یک - عراق 2 / استرالیا 3- قطر یک
گروه B:
تایلند صفر - ژاپن 3 / بحرین یک- عمان یک
گروه C:
کره‌شمالی 2- اردن صفر / ترکمنستان یک- کره‌جنوبی 3
گروه D:
سنگاپور صفر - عربستان 2 / ازبکستان 3- لبنان صفر
گروه E:
سوریه صفر - ایران 2 / کویت 2- امارات 3
